De cirkel is rond

Al vanaf mijn zevende tot en met nu ben ik betrokken bij de geitenfokkerij. Als hobby hou ik geiten, fok ik geiten en ga ik er mee naar keuringen. Dat heeft ook eens geresulteerd in de functie van voorzitter van de geitenfokvereniging, iets wat maar weinigen gegeven is. Een functie die ik ruim tien jaar bekleed heb. Dat staat natuurlijk weer prima op je CV!

Geitenselectie
Het lastige maar ook het mooie van fokken is dat je nieuwe aanwas op stal krijgt. Dat bied je de kans om je geitenselectie kwalitatief te verbeteren, maar ook heeft dat tot gevolg dat de stallen volraken en je op moet ruimen. Het verkopen van jonge kwalitatief hoogstaande geitlammeren is nooit een probleem, daar is altijd wel vraag na, maar boklammeren geven meer problemen. Ten eerste heb je aan één dek-bok voldoende op tientallen geiten, ten tweede zijn ze wat lastig op stal omdat ze beginnen te stinken zodra ze geslachtsrijp zijn en ook redelijk sterk worden, en ten derde moeten ze echt weg want anders krijg je inteelt in het koppel en dat is weer niet goed voor de gezondheid. Eenmaal per jaar lever ik mijn jonge bokjes en de wat mindere geitlammeren daarom, rond de 10 à 15 kg, aan een veehandelaar die ze naar Frankrijk brengt waar het “Slippens zuiglam” een ware delicatesse is.

 

Eindelijk is de cirkel rond.

 

Vakantie
Thuis speelde zich rondom de jonge bokjes ook eens een gezinsdrama af. Mijn zoon Lo had een lievelingsbokje, Jantje, genoemd naar mijn broer. Toen het “zijn tijd werd” heb ik verteld dat Jantje op vakantie ging naar Frankrijk. En als hij er om vroeg was Jantje nog steeds op vakantie. Net zoals met Sinterklaas kwam hij rond zijn 9e achter de echte feiten, toen was Pa natuurlijk niet meer betrouwbaar.

Ik ben blij dat mijn jonge bok- en geitlammeren tegenwoordig de kans krijgen om in Nederland opgefokt te worden, om dan in prima conditie vervolgens geslacht te worden, waarna ze bij Sligro over de toonbank gaan. De voedselketencirkel is rond!