Food not war!

Overheden, zowel de vroegere heersers als de huidige overheden, willen altijd controle houden over de bronnen van voedsel. Zonder voedsel overleven we immers niet, dus voeren we er, waar nodig, zelfs oorlog over.

Voedsel heeft in mijn hele leven een zeer grote rol gespeeld. Geboren als zoon van een kruidenier. Met moedermelk de eerste maanden van mijn leven grootgebracht. Gewoond achter een zuivelwinkel en later jaren naast een levensmiddelengroothandel. Altijd vakantie werk gedaan in deze bedrijven. Levensmiddelentechnologie gestudeerd. Stage gelopen bij levensmiddelen producenten in Nederland, Duitsland, België, Engeland en Amerika. Dertig jaar leidinggegeven aan een reeks bedrijven die zich richten op de etende en drinkende mens, zowel via foodretail als foodservice als foodproductie. Overal over de hele wereld bedrijven bekeken en beoordeeld rondom food en foodkwaliteit en daar geprobeerd handel mee te doen.

Primaire levensbehoefte
Vroeger, eeuwen geleden, was iedereen alleen maar bezig met de dagelijkse zorg voor eten en drinken vanaf de jacht tot aan de kookpot. Nu, eeuwen later, is het merendeel van de bevolking daarvan vrijgesteld. Zelf geloof ik dat ik tot die groep behoor die daar wél zijn hele leven, nog, mee bezig is geweest. Ik heb het altijd prettig gevonden bezig te zijn met een primaire levensbehoefte van de mens. Eten is iets wat essentieel is, iets wat iedereen elke dag doet. Dat ervaar ik nu nog extra, nu ik me ook bezig hou met andere levensbehoeftes.

Natuurlijk heb ik mezelf en de mensen waar ik mee werkte, in al die food jaren vaak de vraag over het goed en fout voedsel gesteld. Wat moeten we met die delen in de wereld waar nog voedsel tekort is? Wat is onze visie op kinderarbeid? Wat moeten we met plofkippen? Met megavarkensstallen? Met intensieve landbouw? Met diervriendelijk produceren? Met biologisch? Met het hele jaar rond fruit aanbod? Met vierkantsverwaarding? Met seizoenen? Met vergeten groenten? Met streekproducten? Met duurzaam gevangen vis? Met voedselzekerheid? Met het ecosysteem? Met genetisch gemanipuleerd voedsel? Met vet? Met suiker? Met biotechnologie? Met slow- en wholefood? Met E-nummers? Foodkilometers i.v.m. koolstofuitstoot? Obesitas? Met de milieubewegingen en de sociale activisten? Of hoe gaan we om met de 19 miljard kippen, de 1.4 miljard koeien, de 1 miljard varkens en de 1 miljard schapen op deze wereld?

 

Eten is weten en eten is geweten.

 

Louise O. Fresco
Een belangrijke raadgever en informatiebron zijn voor mij altijd de publicaties, interviews en boeken van Louise O. Fresco geweest. Ze bekleedde hoge posten bij de VN-landbouworganisatie en is momenteel universiteitshoogleraar aan de UvA en is internationaal bekend als deskundige op het gebied van landbouw en voedsel.

De manier waarop zij antwoord geeft op vragen als: “Kunnen we nog wel biefstuk eten als elke koe een bron van de naarste broeikasgassen is? Moeten we er niet snel mee ophouden onze boeren te subsidiëren omdat zij armoede in de rest van de wereld veroorzaken? Hoe kun je leven in de wetenschap dat er in de wereld nu twee keer zoveel mensen overgewicht hebben dan er ondervoed zijn?”

 

Leestip: Hamburgers in het paradijs.

 

Uitspraken als: “Alles biologisch kost zes keer zoveel land, of: er wordt honger geleden in de wereld maar dat is geen gevolg van voedseltekort maar van een falend beleid en armoede, of: “voor de tuinbouw is bijensterfte een probleem voor onze calorieën niet”, zijn uitspraken die me altijd gefascineerd hebben. Maar vooral haar uitleg en beantwoording en motivatie daarbij. Haar meest recent verschenen boek: “Hamburgers in het paradijs” ligt nu op mijn nachtkastje. Kopen als u in dit soort wereldvraagstukken geïnteresseerd bent! Het leest niet makkelijk weg maar is zeer informatief. Wilt u een presentatie van haar zien klik dan hier.