Voorwoord

Toen ik op 21 september 2008 stopte met mijn grootste en tot nu toe langste levensklus, baas zijn van ons familie bedrijf Sligro Food Group, besloot ik géén plannen te maken hoe ik de vrijkomende 65 uur per week Sligro in wilde vullen.

Inmiddels is het met die 65 uur weer redelijk goed gekomen, blijft de schoorsteen roken en loop ik mijn vrouw Fieke nog steeds niet in de weg. Het gevoel steeds ergens naar op weg te zijn en nog iets af te moeten maken verdwijnt langzaam aan. Lekker druk zonder druk, noem ik het nu.

Dromen

Met onze reisvrienden bespraken we eens de vraag: Heb je nog dromen? Nou die heb ik nog een aantal, en één daarvan is een boek schrijven om mijn ervaringen als ondernemer een beetje te delen. In deze barre economische tijden is het delen van ervaringen misschien een mogelijkheid voor andere ondernemers om daar extra inspiratie uit te putten of te voorkomen dat ze dezelfde fouten maken die ik gemaakt heb.



Leer van andermans fouten, want het leven is te kort om ze allemaal zelf te maken.



Ik heb veel fouten gemaakt, dus veel geleerd en dus stof tot schrijven genoeg. Maar een boek schrijven is nog al een ambitieuze klus. Ik ben geen schrijver, maar ik ben een op-schrijver. Daarnaast ben ik van mening dat je het belang van gebeurtenissen in je eigen leven niet moet verwarren met het belang voor de wereld. Toen er geopperd werd om er dan eerst een weblog van te maken en dan later maar eens te bekijken of het een boek waardig zou kunnen zijn, heb ik mijn zoon Lo gevraagd maar eens zo’n ding te openen en mij een avondje weg te leren in blog land. Voorlopig heb ik mijn handen vol aan de ICT techniek en hoop ik dat het mijn plezier in “delen” niet vergalt.

Knippen, scheuren en kopieëren

Ik heb, de afgelopen dertig jaar, de goede gewoonte ontwikkeld om als ik iets lees wat me aanstaat als idee of vanwege de manier waarop iets kernachtig of mooi gezegd wordt dit uit te scheuren, te knippen of te kopiëren, vervolgens op te bergen om het later eens zelf te gebruiken. Ik respecteer daarvan dus het copyright niet. Bronvermelding behoort door het knip en scheur werk ook niet tot de mogelijkheden. Dat alles uit déze weblog door een ieder gebruikt mag worden spreekt dan ook als vanzelf!

“Dat alles uit déze weblog door een ieder gebruikt mag worden spreekt dan ook als vanzelf!”

Het fijne van het weblog systeem, heb ik inmiddels al snel ontdekt, is dat je voortdurend ieder hoofdstuk kunt aanvullen en bijschaven. Het wordt dan ook een weblog die altijd ‘under construction’ is.

Ik ga u meenemen in ondernemen volgens A.J.L. Slippens, op mijn manier. Praktisch en inzichtelijk. Ondertussen breng ik orde in mijn archiefkasten, mijn knipsels, mijn oude presentaties, mijn interviews, mijn ervaringen, mijn eigen levenslessen, mijn geheugen en dat geeft ongetwijfeld weer ruimte om in de toekomst andere dromen te gaan vervullen. En eigenlijk wil ik ook wel een beetje terug geven aan de samenleving. Ik wil in de derde fase van mijn leven mensen richting en vertrouwen geven. Iemand als een vogel in de lucht gooien en zeggen “vlieg maar, je hebt vleugels”. Ik wil lessen en inzichten doorgeven die een nieuwe generatie doet groeien. Ik heb de sterke overtuiging dat je de talenten die je gekregen hebt zo lang mogelijk in moet zetten. Niet zo zeer voor mezelf, maar dienstbaar voor anderen.

Vriendelijk verzoek

Vergeet tijdens het lezen nooit dat 30 jaar ervaring niets zegt, men kan het ook 30 jaar verkeerd gedaan hebben. Daarnaast ben ik, als ik schrijf, niet zo van de nuance: het is zwart of wit. Dat maakt mijn adviezen nooit sociaal wenselijk en soms pijnlijk. Maar de meeste mensen die ik ken zeggen “ze brengen me altijd verder”.

Abel Slippens, 2012 en verder…

Blogoverzicht

Bekijk de blogs die ik sinds 2013 schrijf.