Arbeidstijdverlenging: de weg naar economisch herstel!
De afgelopen tientallen jaren zijn we, met onze fulltime werkende werknemers (FTE’s), geleidelijk en in stappen van een 6 daagse werkweek van rond 60 werkuren, afgezakt naar een 4 daagse met 32 uren. In alle stappen is behoud van salaris de basis geweest. Simpel vertaald het uurloon steeg en de werktijd daalde.
Nu, in deze coronacrisis, moeten werkgevers extreem op zoek naar kostenreducties. Tegelijk weet je overigens ook dat je het op de lange termijn nooit gaat winnen met kostenreducties alleen. De omzet zal weer aan moeten trekken. Immers:
De omzet wordt niet voor niets als eerste genoemd in deze formule. Het ondernemen vereist nu dan ook veel extra creativiteit en inzet om niet om te vallen en hele levenswerken van generatie op generatie, kapot te zien gaan door een ‘simpel’ griepje.
Slachtoffers
Dat kostenreducties ook geëffectueerd worden door minder mensen in dienst te houden is helaas een logisch gevolg van veel minder omzet. Die stap zijn we nu, na de eerste snelle afschaling van de flexibele schil, aan het maken. Ook dat veroorzaakt helaas slachtoffers.
Niet alleen ontslagen flexwerkers of mensen met een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd en oproepkrachten voelen nu de corona ellende fors. Sinds enkele weken ook diegene onder het vaste personeel die nu ontslagen gaan worden door de plotselinge recessie, zijn helaas het kind van de rekening. Overigens, waar ondernemers roepen dat alléén zij slachtoffer zijn en alléén zij het in de portemonnee voelen, wordt onzin uitgekraamd en niet goed nagedacht. Veel werknemers zijn óók de sigaar.
Dwars door deze afschalingen van medewerkers lopen dan ook nog de rendementseffecten van fors hoger ziekte verzuim, productiviteitsdalingen als gevolg van thuiswerken (inmiddels bewezen, rond de 40%). Maar door die rare 1.5 meter afstand samenleving wordt het werken ook niet bepaald praktisch en productief.
Solidariteit
Ik vind dat je aan werknemers die mogen en kunnen blijven werken, dus eigenlijk helemaal niet economisch geraakt worden door corona, óók een bijdrage mag vragen. Dat heet toch solidariteit? Hoe? We moeten het niet zoeken in vakantiegeld inleveren, niet in salarisvermindering maar simpel in arbeidstijdverlenging.
Dát lijkt mij de verreweg beste oplossing. Als iedere werknemer 10% meer uren gaat maken tegen het zelfde bruto loon dan voelt zij/hij dat niet in de portemonnee. Je werkt iedere dag minder dan één uurtje langer. Uit solidariteit. Maar ook vanuit productiviteit-bijdrage aan de economie, aan je werkgever en dat komt weer ten goede aan de continuïteit van je bedrijf, van je baan.
Als iedere werknemer 10% meer uren gaat maken tegen het zelfde bruto loon dan voelt zij/hij dat niet in de portemonnee.
Het zou FNV/CNV sieren dat ze dit idee nu eens krachtig oppakten. Misschien zouden SP, PvdA, D66 en Groen Links dan vervolgens ook eens positief kunnen bijdragen en in tijd van crisis, de handen uit de mouwen kunnen steken en die arbeidstijdverlenging in een spoeddebat kunnen afdwingen. Dan is het nog voor het zomerreces geregeld en ingevoerd!
