Werkende vrouwen – Deel 3

Het onderwerp blijft me achtervolgen… Overigens blijf ik het ook uitlokken… Ik raakte in discussie met twee werkende vrouwen. Dubbel werkend nog wel. Enerzijds gezin, kinderen en huishouden en anderzijds een baan in het bedrijfsleven.

“Ik weet zeker dat er over tien jaar net zoveel midden- en hogerkaderfuncties ingevuld worden door vrouwen als door mannen”, zo luidde mijn stelling. De reactie van bovengenoemde twee vrouwen was heel unaniem, maar wel verrassend: “En wij weten zeker van niet!” “Waarom niet?”,vroeg ik.
“Vrouwen zijn veel beter in ondersteunen, stimuleren, bijsturen, gevoel, achtergrond, voorzetten in plaats van scoren, in stand houden dan tot stand brengen, verzorgen, opvoeden, in details in plaats van grote lijnen. In parttime werken in plaats van fulltime enzovoorts”, zo luidde de motivatie.

Kinderen baren als tijdelijke hoofdprioriteit
Verrassende opmerkingen vind ik. Wat heb ik geleerd: zelfs als de hele werkende maatschappij erop gericht zou zijn om alle vrouwen alle mogelijke kansen te bieden om mee te doen in een eerlijke verdeling van iedere carrièrestap die er te zetten valt, dan nog zal er geen fifty-fifty ontstaan. Om de simpele reden dat de natuur, de aanleg, de aard, de genen, de hormonen en de hersenfuncties van mannen en vrouwen verschillend zijn. En niet alleen omdat vrouwen kinderen kunnen baren en dit op een gegeven moment ook graag willen en tot tijdelijke hoofdprioriteit laten uitgroeien. Maar omdat de meeste in het bedrijfsleven actieve vrouwen kennelijk een ander talenten- en ambitiepakket hebben in hun leven.

Als je goed om je heen kijkt, zie je ook sectoren met meer door vrouwen dan door mannen uitgeoefende functies. Functies die veel meer en beter aansluiten bij de vrouwelijke natuur: in het basisonderwijs, in de verpleging, in de logopedie, als secretaresse, in de mode, als vroedvrouw, allemaal beroepen waar emotie en gevoel vaak belangrijkere talenten zijn dan ratio en kracht en of macht.

De basis van ons bestaan is ook een vrouw: Moeder Aarde.



Waarom gaan we eigenlijk door met tegen beter weten in vrouwvriendelijk stimuleren en positief discrimineren? Bedrijfsorganisaties met een fifty-fifty verdeling in de top zijn kennelijk niet helemaal natuurlijk. En iedere vrouw die niet alleen kán maar ook wil krijgt in het moderne bedrijfsleven van vandaag immers toch al net zoveel kans als de mannelijke collega’s. Waarden voor en bijdragen aan organisaties worden meer en meer bepaald door het effect daarvan en zeker niet door geslacht. Vrouwen moeten het verschil in geslacht juist zien als een waardevol goed en moeten zich focussen op eerlijkheid ipv gelijkheid. Waarom zou je hetzelfde willen zijn, als je juist je voordeel kunt halen uit het feit dat je verschillend bent? En eerlijkheid zorgt ervoor dat je verschillende omstandigheden, capaciteiten en competenties herkent en érkent.

Smalle top
Overigens blijkt uit gedragsexperimenten dat vrouwen met dezelfde capaciteiten de concurrentie eerder opgeven dan mannen opgeven als zij een keer verliezen. De top van de piramide is smal, dus wie omhoog wil, moet incalculeren vaak afgewezen te worden en dan toch blijven proberen.

Mannen weten al van jongs af aan dat de belangrijkste mens in hun leven een vrouw is, namelijk degene die hen op de wereld heeft gezet: hun moeder. En om het nog filosofischer te maken: de basis van ons bestaan is ook een vrouw: Moeder Aarde.

Waar discussie met werkende vrouwen al niet allemaal toe kan leiden…