Artikelen door newmore

Noodkreet

in

Het bloed spuit momenteel door de ‘retail-straten’. Het einde is m.i. nog lang niet in zicht. Ieder initiatief dat retail Nederland kan helpen is er één. Vandaar dat ik me graag aansluit bij onderstaande noodkreet. Laat het niet alleen over aan onze overkoepelende organisaties maar grijp steeds iedere kans aan om gemeentelijke roverhoofdmannen te wijzen op hun verantwoordelijkheid. Verzend deze brief namens uzelf aan B en W maar ook aan alle politieke partijen in uw stad of dorp.

Betreft: Gemeentelijke lasten en detailhandel

Geacht college, geachte gemeenteraadsleden,

Graag maken wij u deelgenoot van onze noodkreet: De detailhandel lijdt onder de economische omstandigheden en vecht voor haar voortbestaan. Ons bedrijf / onze bedrijven kampen door sterk verslechterende omstandigheden en de opkomst van alternatieve marktontwikkelingen, met dalende omzetten en resultaten. Het MKB en grootwinkelbedrijf in uw plaats zet “de tering naar de nering” en moet op elke uitgave letten. Ook de overheid, lees in deze de gemeente, zal mee moeten denken aan lastenverlichtingen voor het bedrijfsleven, de detailhandel in het bijzonder.

Wij verwachten van onze partner, de gemeente, dat ook zij bijdraagt aan de veranderende omstandigheden voor o.a. de retail.

De afgelopen jaren stijgen de kosten voor retailers. Dit kan bijvoorbeeld een organisatie als Orangefield Sedico beamen. Zij controleren en verwerken voor ruim 10.000 retail locaties de lokale heffingen. Onderstaande grafiek laat de ontwikkeling van de WOZ waarde ten opzichte van de onroerende zaak belasting voor gebruikers zien. Een duidelijke trend: de kosten voor de retailers nemen toe, terwijl de WOZ waarde daalt.

De overige lokale heffingen nemen ook toe. Neem de reclamebelasting. Uit de database van Orangefield Sedico komt naar voren dat de gemiddelde reclamebelasting voor een retailer in 2013 € 548,88 bedraagt. Dit is een stijging van maar liefst 16% ten opzichte van 2012. Bovendien groeit het aantal gemeenten, dat deze heffing oplegt gestaag.

In alle redelijkheid stellen wij U voor om de tarieven van deze belastingen voor de perioden 2013, 2014 en 2015 vooralsnog te halveren.

Het bedrijfsleven en de detailhandel, zorgen mede voor de aantrekkelijkheid van het (winkel-) centrum en handhaving van deze vestigingen draagt bij aan het …

Digitale disruptie

in ,

Dit is een artikel van Jungle Minds.

Door digitale ontwikkelingen worden veel bedrijven gedwongen opnieuw naar hun dienstverlening te kijken. Maar waarom is deze vraag nu “ineens” zo belangrijk? Met andere woorden: hoe komt het dat digitale innovatie zo’n fundamentele invloed heeft op het bestaansrecht van een organisatie en dus zorgt voor digitale disruptie?

Om die vraag te beantwoorden moet duidelijk zijn wat digitale disruptie precies inhoudt. Disruptie op zich is niet nieuw. In zijn boek Digital Disruption geeft Forrester onderzoeker James McQuivey de volgende definitie van disruptie: “disruptie betekent het vinden van een betere oplossing voor het vervullen van een fundamentele behoefte van de klant”. Het gaat hier niet om een verbetering van een bestaande oplossing, maar om een totaal nieuwe oplossing.

Digitale disruptie is gestoeld op hetzelfde principe, maar is uniek om twee redenen.

1. Digitale kanalen hebben ervoor gezorgd dat er ontzettend veel inefficiëntie is weggenomen. We hebben geen Free Record Shop meer nodig om aan onze muziek te komen, we streamen het wel via Spotify.

2. Digitale kanalen hebben ervoor gezorgd dat de innovatiekracht enorm is toegenomen. Forrester heeft dit inzichtelijk gemaakt met een simpele formule. Letterlijk iedereen met een computer kan een digitaal product of digitale dienst creëren, tegen relatief lage kosten. Dat zorgt voor veel meer innovatiekracht dan bij de ontwikkeling van fysieke producten. Er worden dus met een enorme snelheid steeds betere manieren bedacht en in de markt gezet om in de fundamentele behoeften van mensen te voorzien.

Om deze redenen is het voor elke organisatie juist nu belangrijk een stap terug te zetten en de fundamentele behoefte van de klant te achterhalen, om vervolgens te bedenken of die behoefte niet op een andere en veel betere manier vervuld kan worden. Dit biedt inzicht in de kans dat iemand anders jouw markt betreedt met een disruptief product of dienst en biedt tegelijk inzicht in hoe jij hierop kan inspelen door de fundamentele behoefte beter te vervullen.

De fundamentele behoefte achterhalen
Voor het achterhalen van die fundamentele behoefte is het belangrijk niet de fout te maken die veel bedrijven maken: de klant …

Kantelaars

in

De wereld wordt momenteel in een zeldzaam hoog tempo opnieuw economisch geordend. ‘Business as usual’ bestaat niet meer. We ervaren als ondernemers allemaal ongekend hoge turbulentie. Ondernemingen gaan in een recordtempo failliet. Hele marktsegmenten staan op het punt te verdwijnen.

‘Compleet anders in denken worden als ondernemer’ is dringend nodig wil je de kop boven water kunnen blijven houden. Iedere branche, iedere tak van sport komt op dit moment aan de beurt. Heel goede bedrijven, echte kampioenen van de (oude) competitie, komen nu tot de conclusie dat er een nieuwe competitie is gestart en dat de spelregels volkomen anders zijn. Een complete reset. Dit zie je één keer in de 50 tot 100 jaar. Dit zijn de kantelpunten in de geschiedenis.

Andersdenkende ondernemers
Door “polderen” is nog nooit een transitie tot stand gekomen. Haast is geboden. Dus we kunnen als ondernemers wel blijven wachten op de politiek, maar uit die hoek zal het echt niet komen. Het ene rondje bezuinigingen op laten volgen door nog een rondje belasting en lasten verhogingen levert geen enkele bijdrage aan herstel.

We hebben ‘kantelaars’ nodig, andersdenkende ondernemers. Er zijn immers nog volop nieuwe mogelijkheden. Maar het is niet makkelijk ze te vinden. We leven nu eenmaal in Nederland waar economie en de perceptie over onze eigen welvaart nog steeds fors neerwaarts gericht zijn. Dat zit in onze van oorsprong, calvinistische genen denk ik. We potten ons geld liever op momenteel en dat leidt tot een veel minder dynamische economie. Deze ellende duurt inmiddels al vier jaar en er is nog geen enkel zicht op herstel. Iedereen vreest bijna tegelijkertijd dat de komende jaren de Nederlandse economie nog verder zal verslechteren. Er is geen enkel zicht op een groeimotor, noch bij de overheid, noch bij de consument, noch bij de export en natuurlijk noch bij de banken. Dan blijft er dus alleen maar het bedrijfsleven over, het ondernemerschap, om te werken aan herstel. En dat in een voor ondernemers chaotische en onvoorspelbare markt.



Veel ondernemers zitten niet alleen diep in de financiële nesten maar zitten er ook stevig “door”. Mij helpt het altijd om dan …

Slippens in de pers – Mis ik iets?

in

Dit artikel is geschreven door Steffen van Beck werd onlangs gepubliceerd in het magazine FoodClicks.



Onlangs moest ik weer even terugdenken aan de Sligro-actie waarover de eerste FSIN-voorzitter Abel Slippens verhaalde. De groothandel wilde op basis van de trendrapportage van het jubilerende kennisinstituut een grotere rol spelen bij de Italiaanse restaurants.
Er werd een prachtige fullcolour folder samengesteld, waarin op het allerlaatste moment nog de beslissing werd genomen om de oorspronkelijk Nederlandse teksten te vertalen in het Italiaans.

De folder werd uitgestuurd en vol verwachting werd er gewacht op reacties. Die kwamen er, maar in gebrekkig Nederlands, dat zij de teksten niet konden lezen. Wat bleek? Het merendeel van de reautrantshouders van de Italiaanse eetpaleizen in ons land werd gerund door mensen uit Turkije. De tekst had dus Turks of Nederlands moeten zijn, geen Italiaans. Een prachtig straaltje ondernemerszin die spaak loopt op iets wat over het hoofd is gezien.

Het merendeel van de reautrantshouders van de Italiaanse eetpaleizen in ons land werd gerund door mensen uit Turkije.

Toevalstreffers
Elk bedrijf heeft zo zijn voorbeelden van goedbedoelde acties, die net anders uitpakken dan van tevoren is bedacht. In het ver verleden mocht ik de bedenken er zijn Effic-(Studie)boek., waarin de meest succesvolle en begrotende (met gouden en zilveren en bronzen Effic’s) marketingcases van Nederland werden beschreven. Nadere analyse van de bekroonde cases leerde dat er altijd een toevalstreffer tussen zat en een volledige verkeerd ingeschatte situatie. Blijkbaar hoort dat bij het (ondernemers)spel.

Voor elk bedrijf geldt: wie niet waagt, wie niet wint. Het weer en de economie zoeken bij sommige bedrijven en ondernemers momenteel voor een afwachtende en weinig ondernemende houding. Anderen daarentegen slaan hun slag en kiezen nu hun posities voor de toekomst.

FSIN-directeur Jan-Willem Grievink voorspelt in deze uitgave dat als alles straks weer gaat rollen met de economie, het heel hard gaat met de fooservicemarkt. ik geef hem daarin gelijk. De termijntrend is toch gemak. Of het nu gaat om werk of het onderhouden van de sociale contacten en bezigheden. Of zie ik nu iets over het hoofd?

Steffen van Beck

 

 …

De mier

in

In deze video zie je waarom je de lijnen niet onnodig lang moet maken.…

De natuur geeft het voorbeeld

in ,

Kangoeroes bezuinigen in crises
Bij de geboorte is een kangoeroe 2,5 centimeter en het duurt een maand of tien voor hij zelfstandig is. Tegen die tijd deelt hij de buidel allang met een broertje of zusje en staat er een volgende klaar om geboren te worden. 

Moeder heeft tepels van verschillende maten waaruit melk komt die is aangepast aan de ontwikkelingsfase van de buidelkinderen.

Het voortplantingsproces wordt echter automatisch stilgelegd in periodes van grote droogte. Dan wacht moeder tot er weer genoeg eten is om de lopende band weer op te starten.

…

Luiers

in

Artikel van de website Express Business van vrijdag 23 november 2012.



In Japan heeft de verkoop van luiers voor ouderlingen vorig jaar voor het eerst die van luiers voor pasgeborenen overtroffen. Dat blijkt uit de jaarresultaten van het Japanse bedrijf Unicharm, dat specialiseert in hygiëneproducten.

Japanse supermarkten passen hun verkoopsstrategieën steeds meer aan de verouderende bevolking aan. ‘In de jaren tachtig en negentig van vorige eeuw was onze strategie vooral gericht op gezinnen, vandaag op mensen van de derde leeftijd,’ zegt Shohei Murai, executive vice president van Azië’s grootste supermarketketen Aeon Co.

Japanse bedrijven zetten zich schrap om zich te verzekeren van een deel van de 1.400 miljard dollar die consumenten ouder dan zestig er jaarlijks spenderen. In oktober va dit jaar was ruim 23,3% van de bevolking ouder dan 65.

De Japanse geboortecijfers zijn nu zo laag en de levensverwachting zo hoog dat het land “evolueert naar een type van maatschappij die we enkel kennen uit science-fictionfilms.” Dat zegt Nick Eberstadt, een demograaf die al jaren artikels publiceert over het probleem van de dalende vruchtbaarheidsgraad. De demografische situatie is volgens hem in geen enkel land zo onheilspellend als in Japan.

Eberstadt voorspelt dat Japan – waar de gemiddelde vrouw slechts 1,3 kinderen baart terwijl de levensverwachting er steeds verder blijft toenemen – “tegen 2040 één honderdjarige zal tellen voor elke pasgeborene.” De Japanse bevolking zou tegen dan ook al met 20% gedaald zijn, met alle sociale en economische gevolgen van dien. (Volgens berekeningen van de Oeso staat ook België er slecht voor met een ratio werkende/gepensioneerde van 2 tegen 1 in 2050.)

‘Toch schept deze evolutie ook kansen,’ aldus Naoki Fujiwara, chief fund manager bij Shinkin Asset Management Co. ‘Japan wordt een testcase van hoe een moderne retaileconomie de overstap kan maken waarbij de focus van de traditionele, jonge consument wordt verlegd naar oudere consumenten.’

‘Japan kan een model worden. Winkels worden gerenoveerd; het productaanbod wordt aangepast. Het zal zijn tijd duren, maar onze inspanningen zullen niet enkel in Japan succesvol zijn, ook in andere landen.’

…

Slippens in de pers – Die scheur in mijn broek was goed voor het zelfvertrouwen

in

Artikel uit het Financieel Dagblad van dinsdag 5 augustus 2014.


Abel Slippens van Sligro werd een steviger ondernemer van mislukte overname die bedrijf in grote problemen bracht.

‘Mijn moeder is tussen mijn zevende en mijn 36ste zeven keer geopereerd aan een hersentumor. Als ík eens wat heb, vraag ik me af of het net zo erg is als bij haar. Niet? Dan zal het wel loslopen. Toen Sligro net op de beurs stond nam ik een bedrijf over, een kat in de zak, zo bleek. De tent ging bijna failliet, het eigen vermogen daalde van 30 naar 4%, maar we kwamen erbovenop. Als ik later tegenvallers had, vroeg ik me af of het net zo erg was als toen? Nee? Dan zou ik het ook wel weer oplossen. Dat zijn voor mij wel de twee belangrijkste levenslessen geweest.’

Zoontje van de baas
Abel Slippens (61), tot 2008 bestuursvoorzitter van de levensmiddelengroothandel Sligro, is een zoon van een van de oprichters. ‘Het doet er niet toe of je je gedraagt als het zoontje van de baas, je bént het gewoon. Nou…’, en dan schiet Slippens in de lach en zegt, ‘het is natuurlijk niet iets om trots op te zijn, maar nadat ik met die overname een scheur in mijn broek haalde, voelde ik me echt niet meer zo. Maar ik ben er wel een steviger ondernemer van geworden. Destijds durfde ik niet op mijn gevoel af te gaan dat er iets niet klopte, tegenwoordig vertrouw ik meer op mezelf. Die tegenvaller is als het ware goed geweest voor mijn zelfvertrouwen.’

Familiebedrijf
Na de mislukte overname heeft Slippens nooit overwogen de handdoek in de ring te gooien. ‘Dat heeft ook met verantwoordelijkheidsgevoel te maken. Als je de baas bent van het spul, doe je dat niet zo makkelijk — al zie ik wel eens mensen vertrekken van wie ik denk: “Had eerst het probleem eens opgelost.” Als baas van een familiebedrijf doe je dat nog veel minder gemakkelijk. Je kunt overigens ook nergens heen, tenzij je wilt emigreren, want al je familie woont in de buurt. Ik heb destijds wel tegen

…

Hard werken!

in ,

In een normale week zitten in Nederland zeven dagen, in een dag 24 uur. Dit geeft 168 uren. Uren die besteed moeten worden aan leven. Leven bestaat uit slapen, eten en drinken, uit gezin, uit werken om aan de kost te komen en uit sport, spel en andere vormen van ontspanning. Een uurtje of vijftig slaap per week is toch wel iets wat de gemiddelde mens nodig heeft. Ik geloof niet dat ondernemers ten aanzien van dit punt niet tot de gemiddelde mensen zouden behoren. Blijven dus ongeveer 118 uren over om bij bewustzijn te leven.

Hoe je je tijd indeelt, daar is in principe ieder mens vrij in. Met uitzondering van het feit dat je natuurlijk je verplichtingen en je verantwoordelijkheden hebt naar je omgeving.
Het moge duidelijk zijn dat het leiden van een onderneming meer tijd kost dan de gemiddelde 36 uren die per week door een ‘normaal’ mens aan werken besteed worden. Ondernemers wordt vaak verweten dat ze te hard werken. Te ‘hard’ heeft zelden of nooit iets te maken met fysieke inzet, maar heeft natuurlijk vooral te maken met de hoeveelheid uren die er gedraaid (moeten) worden. Hard werken lijkt tegenwoordig besmetter te zijn dan de hele avond voor de buis liggen of uren op de golfbaan wandelen, nachten in de kroeg hangen, voor de derde keer op wintersport gaan of lekker ‘chillen’. Raar.

Ondernemen is leven
Wat is té veel of té hard? Alles is te veel als je het niet met plezier doet. In werk kun je veel ontwikkeling en uitdaging vinden. Het leiden van een onderneming veroorzaakt ook dat je sociale leven en je arbeidzame leven heel vaak in elkaar over lopen. Het is mijns inziens ook niet de discussie tussen: je werkt om te leven of je leeft om te werken. Ondernemen ís leven!

Ondernemen is ook risico nemen. Het grootste risico in het ondernemen, in het zakenleven, is niets te riskeren. Mensen die niets riskeren lijden dan wel niet en hebben geen zorgen, maar ze maken niet mee hoe het voelt om te veranderen, te groeien, te ondernemen en dus fantastisch …